ADRIÁN E O LOBO
Eran unha vez un lobo e catorce rapaces. Todos os días seis os rapaces ían a onde él a darlle de comer. Ese lobo estaba enfermo. Os outros sete rapaces tíñanlle moito medo, entón preferían quedar na casa facendo untras cousas. Ademáis as nais e os pais non lle deixaban, tamén podía contaxialos así que previñan antes que enfermar.
Un día o lobo xa non podía máis. Quería axuda de Adrián o seu mellor amigo, que estaba no Courel, onde tamén habitan moitos lobos.
Un dos seis rapaces chamouno. Adrián díxolle que estaba de camiño para volver a Gondomar
Os seis rapaces foron o outro día a visitalo, pero o lobo xa non podía máis. Entón un dos nenos, levouno ao veterinario.
Os veterinarios xa non lle podían facer nada. Cando Adrián chegou foi correndo a onde estaba ingresado. Adrián díxolle unhas cantas palabras e acariciouno. De alá a uns cinco minutos o lobo volveulle a vida. O lobo lambeu e lambeu a Adrián por volver tan rápido e sanalo.
Todos montaron unha festa e divertíronse moito. Adrián sentíase orgulloso de haber sanado a un animal tan forte. Estaba feito un auténtico veterinario.
E colorín colorete, pola chimenea arriba vai un foguete.
